Uiterlijk
Mannetjes van de rode vuurvlinder zijn op de bovenkant donkeroranje met een roodviolette glans. Bij de vrouwtjes is de bovenkant van de voorvleugel dof oranje met bruine vlekken. De vleugellengte is ongeveer 17 mm.
Verspreiding
Oorspronkelijk vloog de rode vuurvlinder in het noordoosten van het land en in de Gelderse Vallei. De laatste waarneming die toegeschreven kan worden aan een inheemse populatie is gedaan in 1946 in de omgeving van Paterswolde in het zuiden van de provincie Groningen. De situatie rond waarnemingen van de laatste twintig jaar in de provincie Limburg is onduidelijk. Er zijn een paar onbevestigde waarnemingen. Omdat in de Ardennen en de Eifel nog goede populaties van de rode vuurvlinder voorkomen, blijft een vestiging met name in het zuidoosten van deze provincie mogelijk.
Leefgebied en voedsel
De rode vuurvlinder is een soort van schrale tot matig voedselrijke, vochtige of natte graslanden, zoals blauwgraslanden, duingraslanden en beekdalgraslanden. Veldzuring en schapenzuring zijn de belangrijkste waardplanten.
Verblijfplaatsen
De rode vuurvlinder leeft zijn hele leven op een vochtig grasland. Hij overwintert als halfvolgroeide rups in de strooisellaag.
Eisen aan de omgeving
Voldoende oppervlakte geschikt leefgebied. Deze moeten niet of licht beweid worden of laat gehooid.
Staat van instandhouding in Nederland
Verdwenen uit Nederland. De rode vuurvlinder staat op de Rode Lijst en is beschermd onder de Flora- en faunawet.
Deskundigheid
De Vlinderstichting.
Literatuur
- Bink, F.A. (1992) Ecologische Atlas van de Dagvlinders van Noordwest-Europa. Schuyt en Co., Haarlem.
- Bos, F.G., M.A. Bosveld, D.G. Groenendijk, C.A.M. van Swaay & I. Wynhoff (2006). De dagvlinders van Nederland verspreiding en bescherming. Nederlandse Fauna 7. Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, KNNV Uitgeverij & EIS-Nederland, Leiden. In samenwerking met De Vlinderstichting, Wageningen.
- Fischer, K. (1998). Population structure, mobility and habitat selection of the butterfly Lycaena hippothoe (Lepidoptera: Lycaenidae) in Western Germany. Nota Lepidopterologica 21 (1), 14-30
- Fischer, K. (1997). Zur Populationsstruktur, Mobilitaet und Habitatnutzung des Lilagold-Feuerfalters Lycaena hippothoe (Lepidoptera: Lycaenidae) im Westerwald. Verhandlungen Westdeutscher Entomologentag Düsseldorf 1996, 68
- Fischer, K. & Fiedler, K. (2002). Life-history plasticity in the butterfly Lycaena hippothoe: local adaptations and trade-offs. Biological Journal of the Linnean Society 75 (2), 173-185
- Ommering, G. van, I. van Halder, C.A.M. van Swaay & I. Wynhoff (1995) Bedreigde en kwetsbare dagvlinders in Nederland : toelichting op de Rode Lijst. IKC-rapport nr. 18 IKC-Natuurbeheer, Wageningen.
Websites
